De list van de Gibeonieten
9
1 Toen alle koningen die aan de overkant van de Jordaan woonden, de koningen in het Bergland en in het Laagland en langs heel de kust van de Grote Zee tot tegenover de Libanon: de Hethieten, de Amorieten, de Kanaänieten, de Ferezieten, de Hevieten en de Jebusieten, ervan hoorden, ◼ ◻ 2 kwamen zij bij elkaar om eensgezind tegen Jozua en tegen Israël te strijden. ◻ 3 Toen de inwoners van Gibeon hoorden wat Jozua met Jericho en met Ai had gedaan, 4 gingen zij listig te werk. Zij gingen op weg en deden zich als gezanten voor. Zij namen versleten zakken op hun ezels mee, en ook versleten en ingescheurde en weer dichtgebonden leren wijnzakken. ◻ 5 Zij deden ook versleten en opgelapt schoeisel aan hun voeten en zij droegen versleten kleren en al het brood van hun proviand was droog en kruimelig. 6 Zij gingen naar Jozua toe in het kamp in Gilgal en zeiden tegen hem en tegen de mannen van Israël: “Wij zijn uit een ver land gekomen. Nu dan, sluit toch een verbond met ons.” ◻ 7 De mannen van Israël zeiden tegen de Hevieten: “Misschien wonen jullie in de buurt. Hoe zouden wij dan een verbond met jullie kunnen sluiten?” ◻ 8 Ze zeiden tegen Jozua: “Wij zijn uw dienaren.” Toen zei Jozua tegen hen: “Wie zijn jullie en waar komen jullie vandaan?” 9 Ze zeiden tegen hem: “Uw dienaren zijn uit een zeer ver land gekomen voor de Naam van de HEERE, uw GOD. Want wij hebben het nieuws over Hem gehoord, alles wat Hij in Egypte heeft gedaan 10 en alles wat Hij heeft gedaan met de twee koningen van de Amorieten die in het Overjordaanse woonden, Sihon, de koning van Hesbon, en Og, de koning van Basan die in Astarot woonde. ◼ ◘ 11 Onze oudsten en alle inwoners van ons land spraken met ons en zeiden: ‘Zorg dat je proviand meeneemt voor onderweg en ga hen tegemoet en zeg tegen hen: Wij zijn jullie dienaren.’ Nu dan, sluit een verbond met ons. ◻ 12 Dit brood van ons hebben wij als proviand warm uit onze huizen meegenomen op de dag dat we naar jullie op weg gingen. Kijk, nu is het droog en kruimelig geworden. 13 En deze leren wijnzakken die wij gevuld hebben, waren nieuw, maar zie, zij zijn ingescheurd, en onze kleren en onze sandalen zijn versleten door de zeer lange reis.” ◻ 14 Toen namen de mannen van hun proviand. Zij vroegen geen raad uit de mond van de HEERE. ◼ ◻ 15 Jozua sloot vrede met hen en ook sloot hij een verbond met hen dat hij hen in leven zou laten en de oversten van de gemeente zwoeren het aan hen. ◻
16 Na verloop van drie dagen, nadat zij het verbond met hen hadden gesloten, hoorden zij dat ze buren van hen waren en dat ze in hun midden woonden. ◻ 17 Want de zonen van Israël braken hun tenten op en kwamen op de derde dag bij hun steden aan. Hun steden waren Gibeon, Kefira, Beërot en Kirjat-Jearim. ◻ 18 De zonen van Israël sloegen hen niet dood, omdat de oversten van de gemeente hen dit gezworen hadden bij de HEERE, de GOD van Israël. Daarom morde heel de gemeente tegen de oversten. 19 Toen zeiden alle oversten tegen heel de gemeente: “Wij hebben hen dit gezworen bij de HEERE, de GOD van Israël. Daarom kunnen wij hen nu niets aandoen. ◻ 20 Deze eed moeten wij nakomen en wij moeten hen in leven laten, zodat er geen uitbarsting van toorn over ons komt om de eed die we hun gezworen hebben.” ◻ 21 De oversten zeiden ook tegen hen: “Ze zullen in leven blijven en houthakkers en waterputters voor heel de gemeente worden, zoals de oversten tegen hen gezegd hebben.”
22 Jozua riep hen en sprak tot hen en zei: “Waarom hebben jullie ons bedrogen en gezegd: ‘Wij wonen ver bij jullie vandaan!’, terwijl jullie in ons midden wonen? 23 Nu dan, vervloekt zijn jullie. Altijd zullen jullie knechten zijn, houthakkers en waterputters voor het Huis van mijn GOD.” ◻ 24 Ze antwoordden Jozua en zeiden: “Omdat uitdrukkelijk aan uw dienaren was meegedeeld dat de HEERE, uw GOD, zijn dienaar Mozes geboden had, dat Hij heel dit land aan jullie geven zou en alle inwoners van het land voor jullie ogen zou ombrengen, waren wij vanwege jullie heel erg bevreesd voor ons leven. Daarom hebben wij dit gedaan. ◻ ◘ 25 Nu dan, zie, wij zijn in uw hand. Doe met ons zoals het in uw ogen goed en recht is om met ons te doen.” 26 Zo heeft hij met hen gehandeld, hij deed hen ontkomen aan de hand van de zonen van Israël, zodat zij hen niet doodden. ◻ 27 Jozua stelde hen op die dag aan als houthakkers en waterputters voor de gemeente en voor het altaar van de HEERE tot op deze dag toe, op de plaats die Hij zou uitkiezen. ◻