1 Van David.

Tot U roep ik, o HEERE, mijn Rots.

Houd U niet doof voor mij,

zodat ik niet,

als U tegenover mij blijft zwijgen,

gelijk zal worden aan hen

die in de grafkuil neerdalen. ^{◼  ◻  ◘}  

2 Hoor mijn luide smekingen,

als ik tot U roep,

als ik mijn handen ophef

naar het Binnenste van uw Heiligdom. ^◼  ◻  

3 Sleep mij toch niet weg met de boosdoeners,

met hen die ongerechtigheid doen,

die met hun naasten over vrede spreken,

terwijl er kwaad in hun hart schuilt. ^◘  

4 Geef hun naar hun werken,

naar de slechtheid van hun daden.

Geef hun naar het werk van hun handen,

geef hun hun verdiende loon, ^◻  

5 want zij letten niet op de daden van de HEERE

en niet op het werk van zijn handen.

Afbreken zal Hij hen en niet opbouwen.

6 Gezegend is de HEERE,

want Hij heeft geluisterd

naar mijn luide smekingen.

7 De HEERE is mijn sterkte en mijn schild,

op Hem heeft mijn hart vertrouwd

en ik werd geholpen.

Mijn hart springt op van vreugde,

met mijn lied zal ik Hem danken.

8 De HEERE is hun sterkte,

Hij is de sterke burcht van uitreddingen

voor zijn gezalfde. ^◼  ◻  

9 Red uw volk en zegen uw erfdeel,

weid hen en draag hen tot in eeuwigheid.